< Programma overzicht

Wat (ont)nemen we van de aarde, wat voegen we toe en wat gebeurt er met haar als wij er zelf niet meer zijn? Irene de Boer en Marina Sulima bevragen in hun kunstpraktijk hoe we met de aarde omgaan, wat we bij haar achterlaten. Want de mens mag dan vergankelijk zijn, de chemische stoffen die we produceren zijn dat allerminst.

 Welke mineralen worden er gedelft om zo snel en efficiënt mogelijk de beste tomaat te kweken? En waarom zit er potassium in een sportdrankje? Dit soort vragen vertalen de Boer en Sulima in kunst: grote installaties, sculpturen en films waarin vaak herkenbare materialen verwerkt zijn die iets zeggen over onze industriële samenleving. Zoals industriële machines, alledaagse objecten of materialen die machinaal gemaakt zijn. Daarnaast zijn beide kunstenaars geïnteresseerd in recepten voor groei: van het 'kweken' van kristallen tot het fermenteren van een tomaat.

Met de kunstwerken die zij maken tonen de Boer en Sulima hoe globalisering de planeet beschadigt. Een wereld waarin door de mens gemaakte objecten en materialen fossiele geesten zijn die verhalen met zich meedragen, artefacten uit het nu.

De naam Symbiosis Series is ontleend aan het fenomeen symbiose: het langdurig en in harmonie samenleven van twee of meer organismen van verschillende soorten, waarbij het samenleven op zich gunstig of zelfs noodzakelijk is. Binnen deze reeks tentoonstellingen worden kunstenaars gestimuleerd om de dialoog met elkaar aan te gaan, vergelijkbaar met het natuurlijke proces van symbiose. Het gaat om een interactie waarbij uitwisseling en samenwerking mogelijk zijn en waarbij de individuele praktijken worden hervormd. De geselecteerde kunstenaars verschillen soms wat betreft het gebruik van medium of conceptuele uitgangspunten, waardoor de tentoonstelling meer een visuele ontmoeting oplevert. Andere keren zijn hun praktijken meer op elkaar afgestemd, waardoor de tentoonstelling zelf één geheel zou kunnen worden.

Het staat de kunstenaars vrij om te experimenteren, onderzoek te doen en hun modus operandi te veranderen. Het is een gezamenlijk proces waar kunstenaars die elkaar voorheen niet kenden ideeën of werkmethoden met elkaar uitwisselen en krachten bundelen.