< Programma overzicht

Het Interactions Traject
Interactions is een talentontwikkelingstraject van POST, waarbij het uitwisselen van perspectieven, werkmethodes en kennis centraal staat. Makers en denkers vanuit verschillende disciplines werken samen aan een zelf vormgegeven eindpresentatie rondom een centraal thema. De focus van het programma is om de individuele praktijk van elke deelnemer te stimuleren binnen een collectief kader. POST biedt ruimte, tijd en middelen in dit traject, en ondersteunt de deelnemers op praktisch, theoretisch en financieel vlak.

Compost
In het traject van 2021 vertrok de groep vanuit het idee van compost. Compost bevindt zich continu in een staat van transformatie en is een dynamisch levend proces. Het is een microsysteem in zichzelf, dat voeding biedt aan een groter macrosysteem. De mens heeft een onmiskenbare rol in deze wisselwerking. Wat wij aan onze compost toevoegen keert uiteindelijk weer terug naar de aarde. Dichter en schrijver Toko-Pa verwoordt deze gedachte treffend: “Wanneer wij van hetzelfde materiaal zijn gemaakt als onze plaats, dan zijn wij een uitdrukking van die plaats, maar het omgekeerde is ook waar. Wat we wel of juist niet meebrengen in het onderhouden van een plek, is ook een deel van hoe die plek wordt gevormd.” [1]

Verbindingen
Binnen compost zijn er oneindige verbindingen: tussen verleden, heden en toekomst, tussen micro en macro, mens en aarde, leven en dood. Het is een constant proces van worden en ‘ont-worden’. Deze wisselwerkingen kun je metaforisch terugvinden bij de Interactions-deelnemers. Elk werk is een inkijkje in hun persoonlijke binnenruimte. Tegelijkertijd voedt elk werk, elk individu, elk verhaal, het grotere geheel van het collectief. Met Compost: (Un)becoming hopen zij ook de binnenwereld van de bezoeker te voeden. 

Verhalen vertellen
Op deze manier resoneert de groep met de gedachte van Donna Haraway dat de wereld alleen voort kan blijven bewegen met het vertellen van eigenzinnige en buitengewone verhalen. [2] Zoals zij het mooi verwoordt in ‘The Camille Stories - Children of Compost’: “compostists ontdekten al snel dat verhalen vertellen de krachtigste manier is om elkaar te troosten, te inspireren, te herinneren, te waarschuwen, om medeleven te koesteren, te rouwen, en met elkaar één te worden in hun verschillen, hoop en angst.” [3] En dit is precies wat Mario Sergio Alvarez, Sabina Mikelic, Marjoke van de Plassche, Hans-Hannah, Lotte de Schouwer en Sophie Thedinga ervoeren tijdens hun Interactions traject, en wat zij beogen met Compost: (Un)becoming.

Bronnen
[1] Toko-Pa (2019) ‘Belonging to Your Place’, Eigen vertaling. Originele tekst: “If we are made of the same stuff as our place, then we are expressions of that place, but the reverse is also true. What we bring, or don’t bring, to the tending of a place is also part of how that place is shaped.”
[2] Terranova, F. (2016) Donna Haraway: Story Telling for Earthly Survival 
[3] Haraway, D. (2016) ‘The Camille Stories - Children of Compost’, in Staying with the Trouble: Making Kin in the Chthulucene, p. 150. Eigen vertaling. Originele tekst: “compostists soon found that storytelling was the most powerful practice for comforting, inspiring, remembering, warning, nurturing compassion, mourning, and becoming-with each other in their differences, hopes, and terrors.”