< Programma overzicht

Het einde van de wereld wordt vaak verbeeld als een verlaten, grauwe stad met vervallen gebouwen waar het onkruid de brokstukken overneemt en tussen de scheuren in het asfalt groeit. Het is een apocalyps zoals we ze ook vaak in films zien, een fictief scenario waarin een bijna esthetisch einde van de wereld wordt geschetst. Hoe realistisch is dit beeld? Kunnen we de huidige staat van de wereld zien als een apocalyps?

In een wereld van klimaatrampen, pandemieën en oorlogen ziet Ever Ending het einde ervan niet als een enkelvoudige of lineaire gebeurtenis. Welke werelden worden verdrongen als we enkel de Hollywood-variant van de apocalyps vertellen? Wat komt er aan het licht als we gebeurtenissen uit de geschiedenis in de context van de apocalyps plaatsen?

In de tentoonstelling worden werken samengebracht die een caleidoscoop aan eindes tonen. Zonder doemscenario’s te willen schetsen kijken ze verder dan het dominante narratief van de apocalyps. Dwalend door ruïnes wordt de kwetsbare balans tussen dystopie en utopie verkend en krijgen vergeten werelden het woord. 

PENELOPE CAIN (AU/NL)
In haar praktijk vertelt Penelope Cain verhalen over land en water. Het zijn verhalen over de laatste fase van het Antropoceen en de periode daarna, over bezette en gekoloniseerde landen die worden ontgonnen en getransformeerd en over meer-dan-menselijke toekomstige fabels en mythes. Met een achtergrond in de biologische wetenschappen richt Penelope zich op de verbinding tussen wetenschappelijke kennis en verborgen verhalen. Ze werkt met verschillende media en kennisstromen; met wetenschappers, datasets, mensen, residuen van landschappen en het land zelf om deze verhalen uit het heden en de nabije toekomst in kaart te brengen. Recentelijk ondernam ze een bekroonde S+T+ARTS onderzoeksresidency, Den Haag (2022), exposeerde ze in Re/Wild, Maxxi Rome, samengesteld door Manuel Cirauqui, en in de SACO Biënnale, Chili (2023).

MEL CHAN (HK/NL)
Geboren in een voormalige kolonie (Hong Kong) van het Britse Rijk maakte Mel Chan de paradigmaverschuiving mee van neoliberalisme naar totalitarisme naar ecologische crisis. Voor haar is het einde van de wereld veel meer dan een metafoor, het is juist een pijnlijk feit dat we moeten omarmen. Het artistieke onderzoek van Mel Chan traceert de ingewikkelde relaties tussen onze dystopische situatie en de erfenis van het (neo-)kolonialisme. Haar artistieke praktijk omvat participatieve performances, hypnotherapie, storytelling, schilderen en video's. Deze praktijk geeft mensen handvatten om om te gaan met de crisis, erkent de historische context en onderzoekt hoop in tijden van onzekerheid. De kunstenaar studeerde in 2019 af aan de Master Artistic Research aan de Koninklijke Academie van Beeldende Kunsten Den Haag (KABK) en rondde de opleidingen Filosofie en Vergelijkende Literatuurwetenschappen af aan de Universiteit van Hong Kong. Ze heeft geëxposeerd en opgetreden in verschillende kunstruimtes, zoals in Den Haag (1646, The Grey Space in the Middle, Page Not Found), Rotterdam (Kunstinstituut Melly, V2_, Roodkapje), Amsterdam (De Balie, BigArt, Vrij Paleis), Leiden (ACPA Conference), Tilburg (Kaapstad Art In Public Space Festival) en Schotland (Hospitalfield). 

SONIA KAZOVSKY (RU/IL/NL)
Sonia Kazovsky is een kunstenaar en onderzoeker, momenteel gevestigd in Amsterdam Zuidoost. Haar onderzoeksgedreven praktijk bestaat uit verschillende vormen die geworteld zijn in essayistisch denken en scriptschrijven. Als een manier om onderzoek buiten het geschreven woord te laten plaatsvinden, heeft Sonia de afgelopen jaren performatieve installaties gemaakt die zich bezighouden met theatraliteit als vorm en concept. Het idee van het ‘archief’ staat centraal in haar praktijk, terwijl ze verschillende mechanismen van het vertellen van verhalen onderzoekt. De kunstenaar richt zich daarbij op de vraag hoe verhalen evolueren en transformeren in verschillende tijden en ruimtes, samen met hun veranderende politieke implicaties.  Haar praktijk omvat ook pedagogisch werk met studenten, curatoriële opdrachten en schrijven binnen en voor instellingen, waaronder de Rietveld Academie, het Sandberg Instituut en het Dutch Art Institute. Sonia behaalde haar BA cum laude aan de Gerrit Rietveld Academie in 2014 en voltooide haar MA aan het Dutch Art Institute in 2017. Haar werk is internationaal tentoongesteld in zelfgeorganiseerde projecten en institutionele settings zoals CCA Fabrica in Moskou, RU; Van Abbemuseum in Eindhoven, NL; Framer Framed in Amsterdam, NL; en ADAGP in Parijs, Frankrijk. In 2020 werd ze genomineerd voor de Artist Revelation Prize van ADAGP, Parijs, Frankrijk. Haar werk maakt deel uit van de Koninklijke Bibliotheek.

MARIANA MARANGONI (BR/VK)
Mariana Marangoni is een kunstenaar, onderzoeker en docent gevestigd in Londen. Via een breed scala aan media, zoals installaties, webgebaseerde experimenten en visuele poëzie, onderzoekt Mariana op kritische wijze de materialiteit van media en de esthetiek van digitaal verval. Recent werk is gericht op gevarieerde computationele modellen voor een steeds verder uitgeputte planeet. Ze is momenteel een PhD-student aan het Creative Computing Institute en docent aan de bachelor Fine Art: Computational Arts-programma aan het Camberwell College of Arts. Ze heeft onder meer lezingen gegeven en internationaal geëxposeerd in het Victoria and Albert Museum (VK), Rhizome.org, Ars Electronica (AT) en Transmediale (DE).